การลดลงของการศึกษาคณิตศาสตร์และวิศวกรรมในอเมริกา – มีวิธีที่จะย้อนกลับแนวโน้มนี้
ในโลกที่ความรู้ขั้นสูงแพร่หลายและมีแรงงานต้นทุนต่ำพร้อมใช้งานความได้เปรียบของอเมริกาในด้านคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ได้ลดลงอย่างมาก มีวิธีที่นักเรียนจะเพิ่มพูนทักษะทางคณิตศาสตร์ในขณะที่ยังอยู่ในโรงเรียนมัธยม ฉันขอแนะนำให้นักเรียนมัธยมปลายทุกคนที่สนใจจะยกระดับทักษะทางคณิตศาสตร์เพื่อลงทะเบียนเรียนในหลักสูตรคณิตศาสตร์หรือวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับอาชีพ
พ่อของฉันเป็นวิศวกรเคมีส่วนแม่ของฉันเป็นครูเกษียณ ฉันได้เห็นผลกระทบที่ร้ายแรงของครูที่ได้รับการฝึกฝนมาไม่ดีต่อระบบโรงเรียนของอเมริกา ความจริงก็คือครูไม่ได้ใกล้จะมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะสอนจัดการห้องเรียนได้น้อยกว่ามาก มีการพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับความสำคัญของการจ้างครูสีใหม่ แต่สิ่งนี้ได้ทำอะไรให้กับโรงเรียนที่มีผลการเรียนไม่ดี? มันทำให้ครูหลายคนยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขากำลังจะทำงานกับเด็ก ๆ ที่มาโรงเรียนซึ่งมีความพร้อมในการเรียนรู้ไม่ดี ห้องเรียนที่เต็มไปด้วยเด็ก ๆ ที่ไม่รู้วิธีแยกข้อเท็จจริงออกจากนิยายหรือพื้นฐานจากหนังสือเสริมมีเพดานที่ต่ำมาก ฉันไม่ได้บอกว่าไม่มีครูที่มีความสามารถอยู่ที่นั่น ฉันสงสัยมัน. ฉันกำลังชี้ให้เห็นว่าจำนวนครูที่ท่วมท้นทำให้ห้องเรียนเป็นอันตราย
การสอนเป็นทักษะ การเป็นครูที่ดีต้องใช้ทั้งความชำนาญและความเฉียบแหลมทางจิตใจเป็นอย่างมาก น่าเสียดายที่วิธีการสอนที่โดดเด่นในปัจจุบันเช่นการท่องจำแบบท่องจำควบคู่ไปกับเทคนิคการจัดการชั้นเรียนแบบเดิม ๆ ที่ปลอดภัยนั้นค่อนข้างไม่ได้ผลในการผลิตครูที่มีความสามารถ เหตุผลก็คือวัสดุง่ายๆ วิธีการทั่วไปในการสอนคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์เกี่ยวข้องกับการท่องจำแบบท่องจำ … ธรรมดาล้าสมัยน่าเบื่อไม่ใช่วิธีทำ – ซอมบี้!
การปกป้องวัสดุของคุณ
การเรียนเป็นทักษะ ไม่ใช่ความสำเร็จ ต้องมีการจัดการความรู้ ข้อเท็จจริงน่าเบื่อ แต่ไม่เกี่ยวข้อง
แล้วข้อเท็จจริงล่ะ? ข้อเท็จจริงที่นำเราไปสู่การปฏิวัติ? ฉันรู้ว่าน่าเบื่อ แต่เป็นลักษณะของการเรียนรู้ที่จริงจังปฏิบัติได้จริง
ประวัติศาสตร์เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหลายเหตุการณ์ซึ่งมีการอธิบายสถานการณ์ในรูปแบบกราฟิกและกราฟิกโดยเน้นที่เหตุการณ์ที่น่าทึ่ง
เรื่องราวสงครามปฏิวัติที่ฉันชอบ: The Battle of Monmouth นั่งลงและให้ฉันเล่าเรื่องให้คุณฟัง
ในปี พ.ศ. 2318 จากนั้นคณะประจำอังกฤษกลุ่มเล็ก ๆ นำโดยนายพลโทมัสเกจโดยมีวอชิงตันอยู่ทางขวาและเจฟเฟอร์สันอยู่ทางซ้ายของเขาทิ้งเตียงข้างภูเขาสูงชัน เมื่อเดินขึ้นไปด้านข้างของภูเขาไฟที่สูงตระหง่านพวกเขาเดินผ่านกลุ่มถ่านที่มีกำแพงแก้วภูเขาไฟเพื่อมาถึงที่ตั้งรกรากอันเงียบเหงาที่ฐานของน้ำตกอันงดงาม … –
เรื่องราว – และแผนที่ – กลายเป็นเรื่องที่น่าทึ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อพวกเขาก้าวหน้าขึ้น เมื่อขับรถลึกเข้าไปในใจกลางมอนมัทพวกเขาก็มาถึงหุบเขาลึกที่ซึ่งพวกเขาตั้งแคมป์ในแคมป์ไม้ที่มีความสูงกว่าหนึ่งร้อยหลาข้ามปากของน้ำตก ด้านล่างมีแสงฟ้าแลบและกำแพงหุบเขาพุ่งออกมาจากท้องฟ้าขู่ว่าจะกลืนกินพวกเขา
หลังจากสองวันของการเดินทางข้ามจากค่ายของพวกเขาคนในพรรคพบว่าพวกเขาต้องตัดสินใจ: อยู่กับกำแพงหุบเขาหรือเดินขึ้นหน้าผาและลงโทษตัวเองที่จะหลงทางไปตลอดกาลในภูเขาไฟด้านล่าง
ในท้ายที่สุดพวกเขาเลือกที่จะค้างคืนในกระท่อมไม้ซุงที่ห่างจากฉากการผจญภัยและความสิ้นหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาไม่ถึง 20 ไมล์
จอห์นอดัมส์เกิดที่เมืองทอร์พอยต์มณฑลเพรสตันประเทศอังกฤษในปี พ.ศ. 2275 ตั้งถิ่นฐานในไคโรประเทศอินเดียริมฝั่งแม่น้ำมิสซิสซิปปีซึ่งปัจจุบันคือรัฐมิสซูรีเขาเริ่มมีส่วนร่วมในการเมืองท้องถิ่น เขาเป็นตัวแทนของสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปและนั่งในคณะกรรมการกฤษฎีกาแห่งสหพันธรัฐ ในฐานะรัฐมนตรีต่างประเทศเขารับรองการลงนามในคำประกาศอิสรภาพและพยายาม แต่ล้มเหลวในการชนะฝ่ายสัมพันธมิตรไปยังฝั่งอเมริกาในช่วงสงครามปี 1812
หลังจากได้ชัยชนะในช่วงปลายฤดูร้อนอังกฤษก็โจมตีเกาะมอร์ริสอีกครั้งในวันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2355 อย่างไรก็ตามคราวนี้ชาวอเมริกันเมื่อเห็นกองทัพโปโตแมคเวลล์ใกล้เข้ามาจึงส่งกองกำลังรักษาดินแดนของอังกฤษกลับคืนมาและปล่อยให้ประธานาธิบดีและพรรคพวกของเขา หนี.
อังกฤษมุ่งมั่นที่จะขับไล่อเมริกาออกจากสนามรบโจมตีในตอนเย็นของวันที่ 8 พฤศจิกายนเพื่อยุติสงครามเพื่อเอกราชของอเมริกา ผู้เสียชีวิตชาวอเมริกันมีจำนวน 20,000 คนในห้าวัน – เสียชีวิตและบาดเจ็บมากกว่า 11,500 คน ชาวอังกฤษต้องทนทุกข์ทรมานมากขึ้น: จนถึงจุดหนึ่งพวกเขามีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ 28,000 คน ทำเนียบขาว “เต็มไปด้วยเด็กกำพร้าและหญิงม่าย” ตามพงศาวดารร่วมสมัยคนหนึ่ง
ไม่เพียง แต่ชาวอเมริกันเท่านั้นที่พ่ายแพ้ด้วยจำนวนที่เหนือกว่า แต่พวกเขายังชิงไหวชิงพริบในยุทธการมอนมัทด้วย…